Dr Krzysztof Kwela. Chirurg, certyfikowany specjalista z zakresu medycyny estetycznej i Anti-Aging, spec. urolog. Właściciel kliniki Centrum Medycyny Estetycznej Kwel Med w Bydgoszy. Na zabiegi ostrzykiwania stawów osoczem bogatopłytkowym (PRP) dr Kwela zaprasza również do swojego partnerskiego gabinetu MyDerm Academy – Medycyna Endoproteza stawu biodrowego to sztuczny staw wszczepiany podczas operacji endoprotezoplastyki. Dzięki niej pacjenci cierpiący na zwyrodnienia w tym obszarze, zmagający się z utrudnieniami w poruszaniu, mogą powrócić do normalnego funkcjonowania i uniknąć trwałego kalectwa. Budowa endoprotezy stawu biodrowego jest bardzo prosta. W trakcie zabiegu endoprotezoplastyki chirurg ortopeda usuwa zdegradowane i zużyte elementy stawu biodrowego i zastępuje je sztucznymi częściami. Dzięki temu, że endoprotezy zbudowane są z metali obojętnych dla organizmu pacjenta takich jak tytan, ryzyko odrzucenia implantu jest minimalne. Endoproteza składa się z trzech elementów POZYCJA: kostka nogi wykrocznej i nadgarstek ręki wewnętrznej są w jednej linii. RUCH: dociskam biodro do dołu a klatkę zdzieram do góry. Postaraj się ruch dostosować do oddechu. Z każdym wydechem postaraj się aby biodra docisnąć niżej. ILOŚĆ POWTÓRZEŃ: 5 oddechów na jedną stronę, następnie powtórz na drugą. Nie wiem jak bardzo regeneracyjne na stawy działa osocze. Na pewno tego typu schorzenia leczy się komórkami macierzystymi. O tej metodzie opowiadała mi przynajmniej moja lekarka dr Urszula Komórki macierzyste intensywnie wykorzystywane są w medycynie estetycznej, sportowej, ale coraz częściej również w ortopedii w leczeniu stawu kolanowego. Wprowadzane komórki macierzyste do kolana działają leczniczo na różne urazy. Leczeniu komórkami można poddać uszkodzenia (rozerwania lub pęknięcia) łąkotki, zmiany . Spis treści Co to jest kolagen? Kolagen naturalny Kolagen w jedzeniu Rosół a dieta kolagenowa Suplementacja kolagenu W czym jest kolagen?Co to jest kolagen? Kolagen jest naturalnym białkiem fibrylarnym, występującym w ludzkim organizmie i stanowiącym jeden z podstawowych budulców jego tkanek. W budowie chemicznej kolagenu wyróżnia się znaczne ilości aminokwasów białkowych: glicyny oraz proliny, a także hydroksyproliny i hydroksylizyny. Ze względu na budowę i miejsce występowania wyróżnia się kilka typów kolagenu. Przykładowo – typ I, który jest najbardziej rozpowszechniony, występuje w kościach, ścięgnach i skórze, tego rodzaju białko wykorzystywane jest też w procesie zabliźniania ran. Natomiast kolagen typu 2 znajduje się w chrząstce stawowej. Kolagen jest wytwarzany przez ludzki organizm, z czasem jednak poziom jego produkcji zaczyna spadać (już po 25 roku życia). Efektem tego są między innymi zmarszczki na skórze oraz osłabienie mięśni, ścięgien i stawów. Stąd potrzeba dostarczania tego białka z zewnątrz – w postaci pokarmu lub suplementów diety. Kolagen naturalny Kolagen występuje w niezliczonych postaciach, z których wiele opatrywanych jest przymiotnikiem „naturalny”. Tym mianem określa się kolagen endogenny, wytwarzany w organizmie człowieka. Pojęcie to rozumiane też bywa jako każde tego typu białko pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego. W ostatnich latach jednak, kolagen naturalny najczęściej stosowany jest w odniesieniu do żelu, który pozyskuje się ze skóry słodkowodnego gatunku ryb zwanych tołpygami. Stąd też zamienne stosowane pojęcie „kolagen rybi”. Tego typu produkt oferowany jest przez kilku zaledwie producentów na świecie. Oprócz tego, opracowany został w laboratoriach chemicznych tak zwany hydrolizat kolagenu, który jest składnikiem wielu suplementów diety. Kolagen w jedzeniu Kolagen w jedzeniu można dostarczać do organizmu spożywając określone produkty, najczęściej zawierające żelatynę - substancję, która jest mieszanką białek peptydów, pozyskiwaną w procesie hydrolizy kolagenu pochodzącego ze zwierzęcej skóry, kości i chrząstek. Wymienić można w tym kontekście między innymi: galaretki z kurzych łapek, galaretki z nóżek wieprzowych, ryby w galarecie, gotowane chrząstki, podroby, przetwory mięsne, na przykład salceson, galaretki owocowe. Rosół a dieta kolagenowa Wprawdzie panuje przekonanie, że kolagen najłatwiej dostarczyć w postaci tego właśnie rodzaju galaret i galaretek, wiadomo jednak, że duże ilości żelatyny są tyleż zdrowe dla stawów, co niekoniecznie zdrowe dla całego organizmu. Dlatego poszukuje się innych potraw, które można włączyć do diety kolagenowej. Często polecanym rozwiązaniem jest ugotowanie treściwego rosołu na bazie nóżek kurzych lub wieprzowych – zawarty w nich kolagen uwalnia się do wody (bulionu) i jako taki jest stosunkowo łatwo przyswajalny przez organizm. Należy jednak pamiętać, że kolagen zawarty w pożywieniu może nie zaspokoić w wystarczający sposób dziennego zapotrzebowania na tego typu białko, zwłaszcza w podeszłym wieku. Stąd rosnąca potrzeba jego suplementacji. Suplementacja kolagenu Wspomniany powyżej hydrolizat kolagenu jest substancją pozyskiwaną w wyniku procesu chemicznego, którego istotą jest hydroliza żelatyny farmaceutycznej. Znajduje się on w składzie wielu suplementów diety, polecanych między innymi osobom cierpiącym na chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego. Hydrolizat kolagenu zmniejsza dolegliwości bólowe oraz podnosi stężenie aminokwasu o nazwie hydroksyprolina. Aby osiągnąć pożądany efekt, należy przyjmować dzienną dawkę w wielkości 10 gram – zalecenie to jest efektem badań klinicznych, których wyniki zostały zaprezentowane w 2000 roku przez zespół lekarzy oraz naukowców ze szpitala uniwersyteckiego w Cleveland, w stanie Ohio w USA. W jaki sposób można bezpiecznie przeprowadzić tego typu suplementację kolagenu? W czym jest kolagen? W czym jest kolagen? Hydrolizat kolagenu znajdziemy w preparatach na stawy, które zawierają unikalne połączenie substancji budulcowych i wspomagających stawy. Dostępne są w tabletkach i wygodnych saszetkach do rozpuszczania. Oprócz kolagenu w ich składzie znajdziemy takie substancje, jak: siarczan chondroityny, glukozamina, witamina C, kadzidłowiec indyjski i kurkuma, wyciąg z imbiru, kwas hialuronowy. Mają one wszechstronne działanie i są dobrym sposobem na uzupełnienie codziennej diety. Dodatkowo witamina C umożliwia syntezę kolagenu w organizmie. Oczywiście, tak jak sama dieta nie wystarcza do tego, by zaopatrzyć organizm we wszystkie niezbędne składniki, tak też suplementy diety nie powinny być traktowane jako jedyne źródło witamin, minerałów i innych substancji. Nie inaczej jest w przypadku kolagenu. Zrównoważone podejście do żywienia i zdrowotności zakłada więc zarówno korzystanie ze źródeł w pełni naturalnych, jak i właściwie dobraną suplementację, adekwatnie do potrzeb. Czytaj też: Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego - prostymi słowami Ból stawów - przyczyny, leczenie, domowe sposoby Jak rozpoznać i leczyć choroby stawu biodrowego? Ból nóg - jakie są najczęstsze przyczyny? Artykuł zawiera lokowanie produktu Oceń artykuł (liczba ocen 8) Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Lekarz zaproponował mi zastrzyk z komórek macierzystych do kolana, jestem po artroskopii, mam zniszczenie chrząstki stawowej III/IV stopnia. Oznajmił, że pobierają krew i za chwilę podaja w staw kolanowy. Czy to na pewno są komórki macierzyste? Dlaczego rozpiętość cen w różnych klinikach jest od 800 - 12000tys. Czym się różnią, że taka różnica w cenie, ceny dotyczą stawu kolanowego KOBIETA, 63 LAT ponad rok temu Co jeść przy dolegliwościach ze strony układu ruchowego? Twój układ ruchowy daje Ci w kość? Pokonaj to... dietą. Sprawdź, co warto jeść, aby kręgosłup nie bolał. Dietetyk kliniczny podpowiada, na jakie produkty warto zwrócić uwagę. komórki pobiera się że szpiku kostnego np z biodra a z krwi robi się tzw osocze bogatopłytkowe. Skuteczność wątpliwa 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Rekonwalescencja po zabiegu wszczepienia komórek macierzystych do kolana – odpowiada Lek. Zbigniew Sycz Chondromalacja III stopnia a leczenie komórkami macierzystymi albo osoczem – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Zastrzyki z kwasu hialuronowego po artroskopii kolana – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk O czym świadczy opis MR kolana 18-latka? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Czy falę uderzeniową można stosować do rozbijania zrostów i pobudzenia regeneracji chrząstki stawu kolanowego? – odpowiada Dr n. med. Szymon Kujawiak Przyjmowanie zastrzyków HYMOVIS a artroskopia kolana – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Co oznacza wynik MR kolana u 64-latki? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Komórki macierzyste przy kolanie skoczka – odpowiada Dr n. med. Szymon Kujawiak W jaki sposób zadbać o chrząstkę stawową kolana? – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Uszkodzenie chrząstki w kolanie 1,2 stopnia – odpowiada Dr n. med. Szymon Kujawiak artykuły Choroba zwyrodnieniowa stawów (osteoarthritis – OA) jest jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności w populacji osób starszych. Głównym objawem OA jest ból, który często utrudnia bądź uniemożliwia pacjentowi codzienną aktywność. Ból w chorobie zwyrodnieniowej ma głównie charakter receptorowy (nocyceptywny). Wybór odpowiedniego leku i jego dawkowania zależy od stopnia nasilenia dolegliwości bólowych. Przydatne w tym celu są liczne skale kliniczne oraz drabina analgetyczna przedstawiona przez Światową Organizację Zdrowia. W zależności od natężenia bólu wyróżnia się w niej trzy stopnie określające, jakie leki należy stosować. Paracetamol i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane miejscowo są lekami pierwszego rzutu w łagodnej chorobie zwyrodnieniowej. W przypadku utrzymywania się dolegliwości, wskazane jest zastosowanie NLPZ ogólnoustrojowo. To najczęściej podawane leki w chorobie zwyrodnieniowej o wysokiej skuteczności. Mechanizm działania polega na odwracalnym blokowaniu enzymu cyklooksygenazy (COX), która ma dwie izoformy (COX-1, COX-2). W zależności od selektywności działania NLPZ można podzielić na: nieselektywne, bardziej selektywne względem COX-2 oraz wybiórcze względem COX-2. Z selektywności COX, parametrów farmakokinetycznych oraz spektrum działań pozacyklooksygenazowych wynikają różnice w działaniu poszczególnych NLPZ oraz ich efekty niepożądane. Wszystkie wspomniane leki należą do I stopnia drabiny analgetycznej. Kolejny stopień drabiny to słabe opioidy, z których najczęściej stosowany jest tramadol. Wykazano skuteczność tego leku, szczególnie w połączeniu z paracetamolem lub deksketoprofenem w leczeniu OA. Ostatni stopień drabiny to mocne leki opioidowe, które także znajdują się w zaleceniach leczenia OA, jednak ze względu na potencjał uzależniający nie są często stosowane w tej jednostce chorobowej. Poza leczeniem miejscowym i ogólnoustrojowym można stosować iniekcje dostawowe glikokortykosteroidów oraz wiskosuplementację kwasem hialuronowym. Inne stosowane substancje to: siarczan glukozaminy, chondroityny, hydrolizaty kolagenu, diaceryna oraz ekstrakty z awokado i soi, których efektywności i skuteczności jednoznacznie nie udowodniono. Na uwagę zasługuje choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa, w której szczególnie pomocne może być okresowe stosowanie miorelaksantów. R e k l a m aPOLECAMY Przewlekłe zespoły bólowe stanowią pięć z 11 chorób, które w największym stopniu wpływają na współczynnik lat przeżytych w niepełnosprawności (Years Lived with Disability – YLD) przedstawiony przez Światową Organizację Zdrowia (World Health Organization – WHO). Zalicza się do nich chorobę zwyrodnieniową stawów (osteoarthritis – OA) oraz zespoły bólowe kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego [1, 2]. Choroba zwyrodnieniowa stawów, po chorobach układu sercowo-naczyniowego, stanowi najistotniejszą przyczyną niesprawności u osób starszych [3]. Zgodnie z definicją charakteryzuje się obecnością zmian w metabolizmie, strukturze oraz funkcjonowaniu całego stawu i tkanek w bezpośrednim jego sąsiedztwie – zmiany chorobowe dotyczą chrząstki stawowej, podchrzęstnej tkanki kostnej, błony maziowej, a także więzadeł i sąsiadującej tkanki mięśniowej [4]. Głównym objawem OA jest ból, który nasila się podczas obciążania chorego stawu oraz pojawia po okresie spoczynku. Dolegliwości związane z chorobą często utrudniają bądź nawet uniemożliwiają pacjentowi codzienną aktywność [5]. W zaawansowanej chorobie mogą występować w spoczynku oraz wybudzać chorego ze snu. Przyjmuje się, że głównym źródłem bólu w OA jest pobudzanie receptorów (nocyceptorów) zlokalizowanych w tkankach objętych procesem chorobowym oraz obniżenie progu ich pobudliwości, tzw. ból receptorowy. Część autorów sugeruje także istnienie komponenty bólu neuropatycznego [6, 7]. W zaawansowanym stadium choroby często konieczne jest wykonanie aloplastyki chorego stawu. Należy jednak zaznaczyć, że odpowiednie leczenie zachowawcze i farmakologiczne wykazuje dobre efekty kliniczne i zawsze powinno być stosowane jako pierwsze. Zgodnie z obecną wiedzą, nie istnieje metoda, która hamuje progresję choroby lub cofa obecne już zmiany [8]. W związku z tym głównym punktem końcowym w terapii osób z OA jest zmniejszenie dolegliwości bólowych pacjentów, przyspieszenie procesu rehabilitacji i umożliwienie powrotu do aktywności fizycznej oraz opóźnienie momentu, kiedy wskazane jest wdrożenie leczenia inwazyjnego. Poprzez dołożenie starań do zmniejszenia dolegliwości bólowych lekarz może w znacznym stopniu przyczynić się do poprawy jakości życia pacjenta [9]. Leczenie OA można podzielić na cztery kategorie: niefarmakologiczne (ćwiczenia, zmniejszenie masy ciała, edukacja chorych, stosowanie ortez), farmakologiczne (leki stosowane w formie miejscowej, ogólnoustrojowej bądź iniekcji), metody alternatywne i uzupełniające (ekstrakty z awokado i soi, akupunktura, suplementacja witamin) oraz chirurgiczne ( artroskopie, osteotomie czy aloplastyki) [5]. W artykule szerzej przedstawiono metody leczenia farmakologicznego. Drabina analgetyczna Światowej Organizacji Zdrowia Większość pacjentów z OA korzysta z różnych form leczenia farmakologicznego [10]. Wybór odpowiedniego leku przeciwbólowego oraz jego dawkowanie zależy od oceny stopnia dolegliwości bólowych pacjenta. W tym celu stosuje skale kliniczne, takie jak: Verbal Rating Scale (VRS), Visual Analogue Scale (VAS) czy Numerical Rating Scale (NRS). W 1987 r. WHO opracował schemat leczenia bólu w zależności od natężenia, czyli tzw. drabinę analgetyczną. Wyróżnia się niej trzy stopnie, przy czym pierwszy oznacza występowanie słabych dolegliwości bólowych (NRS 1–4), drugi – umiarkowanych (NRS > 4–6), a trzeci – najsilniejszych (NRS > 6). W przypadku bólu zaklasyfikowanego jako pierwszy stopień drabiny stosuje się: niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), paracetamol oraz metamizol. Jeśli nie obserwuje się ustąpienia dolegliwości lub ból wyjściowo ma większe natężenie, wprowadza się leki z drugiego stopnia drabiny analgetycznej. Są to słabe opioidy, z których najczęściej stosowane są tramadol oraz nefopam. Równocześnie stosuje się leki z pierwszego stopnia drabiny, które działają synergistycznie oraz umożliwiają zmniejszenie dawek leków opioidowych. Do leków trzeciego stopnia zalicza się silne opioidy – morfinę, fentanyl, buprenorfinę, oksykodon i metadon. Leków z trzeciego stopnia nie należy łączyć z lekami z drugiego stopnia. Można natomiast rozważyć włączenie leków pierwszego stopnia. Na każdym etapie należy rozważyć dodanie leków z grupy koanelgetyków, które wzmacniają działanie przeciwbólowe. Ponadto wykazują skuteczność w leczeniu bólu neuropatycznego, którego składowa w bólu OA została wykazana [7, 11]. Szczególnie polecane połączenia leków, które istotnie zwiększają skuteczność i zmniejszają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, to: NLPZ z opioidem, paracetamol z opioidem, paracetamol z NLPZ oraz paracetamol z tramadolem [12]. Drabina analgetyczna i leki należące do poszczególnych stopni przedstawiono w tabeli 1. Paracetamol Paracetamol, ze względu na skuteczność i dobry profil bezpieczeństwa, jest zalecany jako lek pierwszego rzutu w przypadku OA o łagodnym nasileniu [3]. Lek ten jest pozbawiony wielu działań niepożądanych NLPZ, będąc jednocześnie tak samo efektywny w uśmierzaniu łagodnego bólu. Dzienne dawki do 4 mg są bezpieczne, jednak należy zachęcać pacjentów do stosowania najmniejszych skutecznych dawek. U dużej liczby pacjentów dawka 1 mg dwa razy dziennie ma pozytywne działanie. W zaleceniach większości towarzystw naukowych paracetamol jest zaliczany do leków pierwszego rzutu w OA. Europejska Liga Przeciwreumatyczna (European League Against Rheumatism – EULAR) zarówno w wytycznych dla stawu kolanowego, jak i biodrowego zdecydowanie rekomenduje paracetamol. W wytycznych dla OA stawów ręki poziom rekomendacji jest słabszy [13]. Także wytyczne American College of Rheumatology (ACR) dla stawu kolanowego i biodrowego określają paracetamol jako lek względnie zalecany [13]. Zgodnie z wytycznymi Osteoarthritis Research Society International (OARSI) istnieją mocne dowody naukowe na skuteczność paracetamolu w OA stawu kolanowego kolana, jednak w przypadku stawu biodrowego skuteczność może być słabsza. W przeglądzie systematycznym Nelson i wsp. [13], podsumowującym wytyczne różnych towarzystw naukowych, paracetamol jest zaklasyfikowany jako lek zalecany w OA. Należy pamiętać, że mimo ogólnego bezpieczeństwa stosowania tego związku u osób nadużywających alkohol oraz pacjentów z chorobami wątroby, paracetamol może być hepatotoksyczny. Należy pamiętać, że nie wykazuje działania przeciwzapalnego, więc jeśli przyczyną bólu jest stan zapalny, należy zastosować NLPZ. W przypadku niepowodzenia terapii paracetamolem wprowadza się NLPZ lub leki z wyższych stopni drabiny analgetycznej [14]. Leki stosowane miejscowo W większości wytycznych towarzystw naukowych dotyczących leczenia OA miejscowe stosowanie NLPZ jest uwzględnione i zalecane [13, 15]. Zgodnie z zaleceniami OARSI i EULAR dla stawu kolanowego i stawów ręki oraz American Academy of Orthopaedic Surgeons (AAOS), istnieją mocne dowody naukowe na stosowanie NLPZ miejscowo działających w OA. Najczęściej są to: ketoprofen, diklofenak czy naproksen [1, 16]. Stosowanie substancji działających miejscowo jest możliwe w przypadku okolic położonych powierzchownie, aby stężenie leku w miejscu największego bólu było odpowiednie. Szacuje się, że przy zastosowaniu miejscowym lek osiąga ok. 5% stężenia w osoczu w porównaniu z formą doustną. W związku z tym ryzyko działań niepożądanych znacznie maleje [1]. Kapsaicyna Zgodnie z dostępnymi informacjami kapsaicyna nie ma działań niepożądanych oraz nie wchodzi w interakcje z lekami, chociaż jak każdy środek stosowany miejscowo może wywołać odczyny skórne. Kapsaicyna znalazła się na liście związków i metod zalecanych w niechirurgicznym postępowaniu w OA stawu kolanowego OARSI w aktualizacji z 2014 r. [17]. Niesteroidowe leki przeciwzapalne – leki najczęściej stosowane w chorobie zwyrodnieniowej Niesteroidowe leki przeciwzapalne są lekami stosowanymi do leczenia bólu o łagodnym i umiarkowanym stopniu nasilenia. Zgodnie z danymi są to najczęściej przepisywane leki przeciwbólowe [18]. Poza działaniem przeciwbólowym istotne jest także ich działanie przeciwzapalne, ponieważ w etiologii bólu i dolegliwości w OA wykazano obecność komponenty zapalnej [19]. Choć główny mechanizm działania wszystkich NLPZ jest podobny, poszczególne leki z tej grupy wykazują różnice w parametrach farmakologicznych, zróżnicowaniu selektywności względem cyklooksygenaz oraz spektrum działań pozacyklooksygenazowych. Niesteroidowe leki przeciwzapalne wykazują lepszą skuteczność w zmniejszaniu bólu niż paracetamol, mają jednak więcej działań niepożądanych [3]. Także pomiędzy poszczególnymi lekami ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest różne [20]. Mechanizm działania tych leków polega na odwracalnym blokowaniu enzymu cyklooksygenazy, która odpowiada za przekształcenia kwasu arachidonowego do prostaglandyn i leukotrienów [21]. Istnieją dwie izoformy cyklooksygenaz. Cyklooksygenaza 1 (COX-1) występuje w warunkach fizjologicznych i ma korzystne działanie na układ pokarmowy, regulację przepływu krwi w nerkach i działania płytek krwi. Druga forma, cyklooksygenaza 2 (COX-2), jest wydzielana głównie w odpowiedzi na prozapalne cytokiny, a produkty przemiany kwasu arachidonowego wpływają na zwiększenie przepuszczalności naczyń, obrzęk i ból. Za działania niepożądane odpowiada głównie hamowanie COX–1 [20]. Prostaglandyny odgrywają istotną rolę w etiologii stanu zapalnego oraz nocyceptywnym odbiorze bodźców bólowych. W odniesieniu do OA udowodniono, że powstałe w wyniku działania COX prostaglandyny (głównie prostaglandyna E2) stymulują produkcję interleukiny 6 (IL-6) przez komórki tkanki kostnej, co wtórnie nasila proces zapalny [22]. Poza działaniem na cyklooksygenazy, istotne znaczenie wydaje się mieć obniżanie przez NLPZ stężenia czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (vascular-endothelial growth factor – VEGF), który w zmienionej zapalnie błonie maziowej wpływa na angiogenezę i wykazuje dodatnią korelację z nasileniem progresji choroby i dolegliwości z nią związanych [23, 24]. Niesteroidowe leki przeciwzapalne wykazują zróżnicowaną selektywność względem cyklooksygenaz. Można je podzielić na: nieselektywne (działające zarówno na COX-1, jak i COX-2), bardziej selektywne względem COX-2 oraz działające wybiórczo na COX-2. Podział NLPZ z uwzględnieniem selektywności COX i stosowanych dawek przedstawiono w tabeli 2. Zgodnie z opinią i wytycznymi towarzystw medycznych, takich jak: OARSI, AAOS, ACR, dla stawu kolanowego biodrowego i stawów ręki oraz EULAR dla stawu kolanowego biodrowego i stawów ręki doustne NLPZ są skuteczne i szczególnie zalecane w chorobie zwyrodnieniowej stawów. Amerykańskie Kolegium Reumatologiczne zastrzega w rekomendacjach, że wdrożenie tych leków powinno być poprzedzone podjęciem próby leczenia paracetamolem [13]. W celu zmniejszenia ryzyka powikłań ze strony przewodu pokarmowego należy przede wszystkim wybierać wybiórcze lub preferencyjne NLPZ bądź izomery klasycznych NLPZ, takie jak np. deksketoprofen czy deksibuprofen, w najmniejszej skutecznej dawce, pamiętając o maksymalnych dawkach dobowych. Podczas jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i PPI uzyskujemy protekcję śluzówki przewodu pokarmowego. Ze względu na zwiększenie wartości pH może zmniejszać się wchłanianie NLPZ, co w konsekwencji może przekładać się na mniejszy efekt przeciwbólowy i przeciwzapalny. Nie zaleca się stosowania u pacjentów przyjmujących NLPZ jako czynnika protekcyjnego H2-blokerów, ponieważ nie zapobiegają one tworzeniu się owrzodzeń mogą natomiast maskować objawy tego uszkodzenia [13]. Do głównych działań niepożądanych NLPZ zalicza się gastrotoksyczność, nefrotoksyczność, wzrost ryzyka wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych. Do najczęściej stosowanych NLPZ nieselektywnych należą: ketoprofen, diklofenak oraz naproksen. Ketoprofen, poza standardowym działaniem na COX, hamuje zdolność przechodzenia leukocytów przez ścianę naczynia do miejsca stanu zapalnego oraz aktywność elastazy wydzielanej przez neutrofile. Jego przyjmowanie wiąże się ze stosunkowo dużym ryzykiem krwawień z górnego odcinkaprzewodu pokarmowego [20]. Zastępowanie leków racemicznych ich enacjomerycznie czystymi formami daje lepszy indeks terapeutyczny. Dobrym przykładem jest tutaj np.: deksketoprofen. Usunięcie z macierzystego ketoprofenu zbędnego izomera (lewoskrętnego) pozwala potencjalnie na: zastosowanie dawki 25 mg deksketoprofenu, aby osiągnąć ten sam efekt przeciwbólowy co ketoprofen 50 mg oraz możliwość zmniejszenia o połowę obciążenia metabolicznego i zmniejszenia ryzyka działań niepożądanych. Może być też stosowany w przypadku bólu ostrego przed posiłkiem. Diklofenak jest jednym z najcześciej stosowanych NLPZ w chorobie zwyrodnieniowej stawów. Podobnie jak ketoprofen hamuje zdolność przechodzenia leukocytów przez ścianę naczynia do miejsca stanu zapalnego. Naproksen również hamuje aktywność elastazy wydzielanej przez neutrofile. Wykazano, że w populacji chorych na OA stawu kolanowego, jako jeden z nielicznych nie powoduje zwiększenia ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej [25]. Meloksykam i nimesulid Meloksykam i nimesulid należą do grupy NLPZ bardziej selektywnych względem COX-2. Z tego względu leki te są pozbawione części działań niepożądanych nieselektywnych NLPZ. Zgodnie z danymi meloksykam jest drugim co do częstości stosowania NLPZ w Stanach Zjednoczonych w OA, reumatoidalnym zapaleniu stawów i młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów [26]. Zalicza się go do wybiórczych inhibitorów COX-2 [27]. Wykazano lepszą tolerancję meloksykamu w aspekcie powikłań z przewodu pokarmowego w porównaniu z nieselektywnymi NLPZ [28]. Zgodnie z badaniami na modelach zwierzęcych meloksykam w niskich i wysokich dawkach ma działanie chondroprotekcyjne. W wysokich zapobiega pogłębianiu się zmian w podchrzęstnej tkance kostnej [29]. Standardowa dawka w OA to 15 mg dziennie, jednak u osób starszych zaleca się stosowanie niższej dawki – 7,5 mg [18]. Możliwe jest dawkowanie raz dziennie [26]. Nimesulid Nimesulid jest kolejnym NLPZ, który może być stosowany do leczenia OA z dobrym efektem. Lek poza wpływem na COX ma także inne mechanizmy działania. Zmniejsza przyleganie neutrofilów do śródbłonka naczyń, cytoplazmatyczne stężenie metaloproteinaz oraz produkcję wolnych rodników [20]. Ponadto hamuje aktywność czynnika martwicy nowotworów oraz interleukin, ma działanie modulujące funkcje receptorów glikokortykosteroidowych i może wykazywać działanie przeciwhistaminowe [30]. Charakteryzuje się szybkim początkiem działania stosowany jest ochronnie względem degeneracji chrząstki stawowej, co jest szczególnie istotne w OA. Nimesulid jest słabo kwaśny, w związku z czym ryzyko owrzodzeń górnego odcinka przewodu pokarmowego podczas jego stosowania jest mniejsze niż przypadku NLPZ o większej kwasowości. W przypadku tego leku odsetek powikłań z przewodu pokarmowego względem innych NLPZ jest stosunkowo niewielki [3]. Nimesulid jest szczególnie wskazany w leczeniu bólu po ekstrakcji zębów, ponieważ ze względu na preferencyjne działanie względem COX-2, nie osłabia funkcji płytek krwi w znacznym stopniu, a więc ryzyko krwawienia jest mniejsze niż w przypadku stosowania innych leków z tej grupy (30). Stosowanie tego leku powinno być także rozważone w przypadku zaostrzenia reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), gdyż nimesulid wykazuje działanie hamujące na kolagenazę (30). Lek wykazuje dużą skuteczność w leczeniu OA kręgosłupa, także ze względu na wpływ na kolagenazę oraz metaloproteinazy (30). W grupie pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego najbezpieczniejsze NLPZ to naproksen, deksketoprofen, meloksykam i nimesulid. W tabeli 3 przedstawiono schemat postępowania w przypadku pacjentów o zwiększonym ryzyku wystąpienia działań niepożądanych. U pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów nie zaleca się stosowania indometacyny z uwagi na uszkadzające działanie leku na chrząstkę stawową. Spośród dostępnych NLPZ znacznym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie ze strony nerek charakteryzuje się piroksykam. Jest to lek o najdłuższym okresie półtrwania wynoszącym około 40 godzin, co powoduje, że nawet przy stosowaniu 1 raz na dobę ulega on kumulacji, czego konsekwencją może być uszkodzenie nerek. Dość długie okresy półtrwania posiadają też: naproksen 12-15 h oraz meloksykam 20 h. NLPZ o długim okresie półtrwania nie zaleca się u pacjentów powyżej 65 roku życia, gdyż jest to grupa pacjentów o najwyższym ryzyku wystąpienia działań niepożądanych związanych z długotrwałą supresją wytwarzania endogennych prostanoidów. Im krótszy okres półtrwania (T1/2) tym krótszy czas zahamowania syntezy prostanoidów o działaniu cytoprotekcyjnym w przewodzie pokarmowym, nerkach i układzie krążenia. Dlatego leki z krótkim okres półtrwania uważa się za bezpieczniejsze. Okresy półtrwania (T½) wybranych NLPZ przedstawia tabela 4. U pacjentów, szczególnie w przypadkach gdy mamy do czynienia z bólem ostrym niezwykle istotnym parametrem, który powinien decydować o wyborze leku, jest czas po jakim od jego podania pojawia się efekt przeciwbólowy. Im szybciej lek rozpoczyna swoje działanie, tym lepiej. Równocześnie warto pamiętać, że im dłuższy okres pojawienia się efektu analgetycznego, tym wyższe ryzyko przyjęcia przez pacjenta wyższych dawek leku, co ma szczególne znaczenie w przypadku NLPZ dostępnych bez recepty. Tmax wybranych NLPZ pokazuje tabela 5. Słabe opioidy Tramadol jest lekiem zaliczanym do grupy słabych opioidów. Działa ośrodkowo jako agonista receptorów mi, kappa i delta. Hamuje także wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny w synapsach zstępującego przewodzenia bólu rdzenia kręgowego. W formie doustnej działa ok. pięciu razy słabiej niż morfina podana doustnie. Zgodnie z wytycznymi AAOS stosowanie tramadolu jest skuteczne i zasadne w OA. Także zalecenia ACR dla stawu kolanowego, biodrowego i stawów ręki uwzględniają w wytycznych stosowanie tramadolu. Zgodnie z przeglądem systematycznym podsumowującym wytyczne licznych towarzystw medycznych, tramadol jest lekiem rekomendowanym w leczeniu OA [13]. Decyzja o włączeniu leku zapada zwykle, kiedy działanie doustnych NLPZ jest niewystarczające lub ból uległ nasileniu. Terapia tramadolem często jest łączona z paracetamolem. Wykazano, że takie połączenie leków przyspiesza rozpoczęcie działania przeciwbólowego i wydłuża je [30]. Umożliwia także zmniejszenie dawek tych leków. Wykazano skuteczność działania tramadolu z paracetamolem w OA opornym na NLPZ i w nagłych zaostrzeniach bólu [30, 31]. W ostatnim czasie coraz powszechniej stosowane jest połączenie tramadolu z deksketoprofenem (niesteroidowy lek przeciwzapalny). W chwili obecnej na rynku dostępny jest jeden preparat łączący oba leki (Skudexa). Lek jest zarejestrowany do leczenia bólu od umiarkowanego do ciężkiego, w tym do bólu pooperacyjnego. Zgodnie z badaniami, ma szybki początek działania, długi okres półtrwania i dobry profil bezpieczeństwa [33]. Wykazuje skuteczność w leczeniu bólu somatycznego i trzewnego [33]. Na uwagę zasługuje fakt, że takie połączenie substancji pozwala na hamowanie bólu na różnych poziomach: NLZP wykazuje obwodowe i ośrodkowe działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, a słaby opioid hamuje przewodzenie bólu na poziomie zstępującego układu przewodzenia bólu rdzenia kręgowego [33][34]. Zgodnie z badaniami, połączenie 75 mg tramadolu i 25 mg ketoprofenu jest skuteczniejsze w uśmierzaniu bólu niż stosowanie osobno 100 mg tramadolu lub 25 mg deksketoprofenu [35]. Silne opioidy Silne leki opioidowe (wymienione w tabeli 1) są jedną z metod leczenia nasilonego bólu w chorobie zwyrodnieniowej stawów. Ze względu na swój potencjał uzależniający można je wprowadzić dopiero wtedy, gdy inne formy leczenia farmakologicznego okazują się nieskuteczne. Terapię zaczyna się od minimalnych dawek, stale monitorując pacjenta. Szczególną uwagę należy zachować w grupie osób starszych, ponieważ leki te zwiększają ryzyko upadków [5]. Stosowanie leków opioidowych znajduje uzasadnienie w wytycznych OARSI, ACR dla stawu kolanowego i biodrowego oraz EULAR dla stawu kolanowego i stawów ręki. Zgodnie z zaleceniami AAOS dowody na zasadność stosowania tych leków w OA są niejednoznaczne [13]. Inne metody leczenia choroby zwyrodnieniowej Glikokortykosteroidy w iniekcjach dostawowych Mogą być podawane łącznie z lekami przeciwbólowymi, np. lidokainą [5]. Nie zaleca się stosowania steroidów więcej niż 3–4 razy do roku [32]. Uznaje się, że efekt działania leków utrzymuje się 4–8 tygodni [5]. Wytyczne towarzystw medycznych generalnie rekomendują steroidy jako leki w OA, głównie stawu kolanowego i biodrowego, jednak nie są to mocne rekomendacje [13]. Wiskosuplementacja Wiskosuplementacja z wykorzystaniem preparatów kwasu hialuronowego jest stosunkowo nową metodą miejscowego leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów. Ze względu na dobry profil bezpieczeństwa i łatwość aplikacji jest coraz częściej wykorzystywana jako alternatywa lub wzbogacenie klasycznych terapii zachowawczych. Sugeruje się, że poprzez zmniejszenie dolegliwości bólowych pozwala na zredukowanie dawek leków przeciwbólowych, zarówno niesteroidowych, jak i opioidowych oraz opóźnia moment, kiedy konieczne jest wykonanie operacji wymiany chorego stawu lub wdrożenie innych procedur operacyjnych [33]. Stosowanie kwasu hialuronowego znajduje się w rekomendacjach OARSI oraz EULAR [13]. Symptomatic slow acting drugs in osteoarthritis (SYSADOA) Do leków z grupy SYSADOA (symptomatic slow acting drugs in osteoarthritis) zalicza się siarczan glukozaminy, chondroityny, hydrolizaty kolagenu, diacerynę oraz ekstrakty z awokado i soi. Zaleca się ich długotrwałe stosowane. Leki te wykazują synergizm działania z lekami anelgetycznymi [32]. Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa Zespół bólowy dolnego odcinka kręgosłupa jest jedną z najczęstszych dolegliwości w populacji osób dorosłych w Stanach Zjednoczonych. Ryzyko wystąpienia w ciągu całego życia wynosi ok. 84% [34]. Najczęstsze przyczyny to: choroby krążka międzykręgowego, zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzykręgowych oraz krzyżowo-biodrowych. W aspekcie leczenia farmakologicznego OA kręgosłupa leczy się podobnie do OA stawów obwodowych. W związku z tym powszechnie stosuje się paracetamol, NLPZ oraz leki opioidowe. Jedynym wyjątkiem jest częste stosowanie leków z grupy miorelaksantów w okresie zaostrzenia dolegliwości bólowych. Wykazano ich skuteczność w zniesieniu napięcia mięśni przykręgosłupowych i zmniejszenia dolegliwości bólowych w zespołach bólowych dolnego odcinka kręgosłupa, bez względu na etiologię. Nie ma jednak wystarczających dowodów na skuteczność stałego przyjmowania miorelaksantów [35, 36]. Podsumowanie Choroba zwyrodnieniowa stawów jest jednym z największych problemów współczesnej medycyny. Na chwilę obecną nie istnieje lek hamujący progresję choroby lub cofający istniejące już zmiany. W związku z tym częstym końcowym etapem leczenia są aloplastyki stawów. Leczenie farmakologiczne jest ukierunkowane na zmniejszenie dolegliwości bólowych pacjentów, przyspieszenie procesu rehabilitacji, umożliwienie powrotu do aktywności fizycznej oraz opóźnienie momentu, kiedy wskazane jest wdrożenie leczenia inwazyjnego, czyli przede wszystkim poprawienie jakości życia chorego. W celu osiągnięcia tych założeń stosuje się wiele substancji leczniczych: od paracetamolu i środków stosowanych miejscowo po niesteroidowe leki przeciwzapalne ogólnoustrojowo do słabych i silnych opioidów. Na każdym etapie można rozważyć włączenie koanalgetyków. Ostateczny wybór leczenia zależy od nasilenia bólu, chorób współistniejących i preferencji pacjenta. Kolagen na stawy Wraz z wiekiem, praca stawów pogarsza się. Powodem tego jest między innymi zmniejszona ilość włókien kolagenowych, których produkcja hamuje już od ok. 26 roku życia. Proces ten przyspiesza życie w stresie, palenie papierosów, niezdrowa dieta bogata w cukry, uprawianie kontuzjogennych sportów oraz zanieczyszczone powietrze. Rozwiązaniem tych problemów może być kolagen na stawy. Dlaczego kolagen jest ważny? Dlaczego kolagen jest dla nas taki ważny? Kolagen, nazywany również białkiem młodości, stanowi aż ponad 30% białek w organizmie. Jest jednym z głównych budulców skóry, chrząstek, tkanki łącznej, mięśni, kości, a także oczywiście stawów. Kolagen odpowiada za jędrność i elastyczność skóry, wpływa również na produkcję mazi stawowej, która umożliwia sprawne i bezbolesne poruszanie się, zapewnia mobilność i pełny zakres ruchów. Jego niedobór może prowadzić do sztywnienia stawów, bólu kręgosłupa i bioder. Jak uzupełnić kolagen? Bogate w kolagen są produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak ryby w galarecie, chrząstki, golonka, salceson, pasztet czy podroby. Jednak jedzenie tych produktów zbyt często może przynieść negatywne efekty i w konsekwencji przyczynić się do pogorszenia stanu zdrowia – problemów z krążeniem, wzrostem cholesterolu oraz wagi. Doskonale zdajemy sobie także sprawę z tego, że częste jedzenie golonki czy podrobów nie wpasowuje się w gusta kulinarne wszystkich osób, zwłaszcza tych pragnących zachować szczupłą sylwetkę. Alternatywą jest suplementacja kolagenu w kapsułkach. Kolagen na stawy w kapsułkach By uzupełnić białko młodości, polecamy Państwu kapsułki Colvita, które w swoim składnie zawierają naturalny kolagen z ryb. Kapsułki te dostarczą organizmowi wszystkich składników budulcowych kolagenu. Regularnie przyjmowany, kolagen w kapsułkach pozwoli cieszyć się zdrowymi, sprawnymi stawami przez długie lata! Pamiętaj o prawidłowym treningu Ból Twoich stawów może być powodem nieprawidłowo wykonywanych ćwiczeń. Praca tylko nad wybranymi grupami mięśniowymi przy pominięciu innych może prowadzić do przykurczów i powstawania niezdrowych asymetrii w ciele. Pamiętaj o wzmacnianiu mięśni antagonistycznych, nigdy nie zapominaj o rozgrzewce oraz rozciąganiu. By sprawdzić poprawność Twojej techniki, umów się na sesję indywidualną z trenerem personalnym lub skonsultuj się z fizjoterapeutą. Wizyta u lekarza Jeśli ból stawów nie ustępuje, nasila się i uniemożliwia codzienne normalne funkcjonowanie, konieczna będzie wizyta u lekarza, który pomoże zidentyfikować problem, przepisze odpowiednie lekarstwa i skieruje na ewentualny zabieg lub serię masaży. data publikacji: 03:14, data aktualizacji: 03:34 ten tekst przeczytasz w 8 minut Kolagen jest białkiem, składnikiem tkanki łącznej i jednym z głównych budulców kości, stawów, chrząstek, a także skóry i ścięgien. To element kluczowy dla dobrego zdrowia organizmu, ponieważ pełni bardzo wiele różnorodnych funkcji. Organizm człowieka z upływem czasu powoli traci zdolność odbudowy włókien kolagenowych, co powoduje znaczny spadek jego ilości. seb_ra / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Co to jest kolagen i jaką pełni funkcję w organizmie? Jak działa kolagen na stawy? Kiedy należy suplementować kolagen? Kolagen na stawy dla sportowców Jak wybrać kolagen na stawy? Kolagen rybi – popularny kolagen na stawy Kolagen rybi a inne kolageny na stawy Kolagen na stawy – skutki uboczne Kolagen na stawy a glukozamina Przyczyny i skutki niedoboru kolagenu Jak uzupełnić kolagen? Co to jest kolagen i jaką pełni funkcję w organizmie? Kolagen jest głównym budulcem tkanki łącznej i stanowi 30% białek występujących w organizmie. Wchodzi w skład chrząstek, skóry, mięśni, zębów, włókien i więzadeł. Substancja jest odpowiedzialna za elastyczność, nawilżenie i gładkość skóry, odpowiada za gojenie się ran, zrastanie kości. Bez kolagenu stawy nie mogą pracować prawidłowo. Ponadto kolagen chroni wątrobę, żołądek, nerki. Produkcja kolagenu maleje wraz z wiekiem. Z tego względu najmniej mają go osoby starsze. Organizm może znaleźć się w stanie, gdy produkcja kolagenu będzie znacznie niższa niż jego produkcja – może to dotyczyć także osób młodych, jeszcze przed 30. rokiem życia. Proces redukowania kolagenu wspierają także niekorzystne czynniki zewnętrzne np. promieniowanie słoneczne, ale i stres. Jak działa kolagen na stawy? Dla stawów najważniejszy jest kolagen typu II, stanowiący główny budulec ścięgien i chrząstek. Osoby z chorobami zwyrodnieniowymi stawów często suplementują kolagen – dzięki niemu chrząstki stają się wytrzymalsze i odporniejsze na działanie czynników zewnętrznych. Co więcej, kolagen może też zmniejszać ból i złagodzić istniejące zwyrodnienia. Kuracja z zastosowaniem kolagenu na stawy zazwyczaj trwa od 3 do 6 miesięcy. Suplementacja kolagenu sprawia, że w organizmie powstaje większa ilość aminokwasów, które mogą zostać użyte zarówno do budowania stawów, jak i kości czy skóry. Jest on trawiony w przewodzie pokarmowym do wolnych aminokwasów i peptydów kolagenowych. Warto wiedzieć, że peptydy kolagenowe mają funkcję, których nie ma wiele białek. Chcesz zadbać o swoje stawy? Już dziś zamów Kolagen na stawy w płynie YANGO, który właśnie jest w promocji na Medonet Market. Z kolei produkcję kolagenu pobudzisz, stosując suplement Glukozamina + Boswellia + MSM kompleks Terranova. Kiedy należy suplementować kolagen? Suplementacja kolagenem na stawy bywa pierwszą pomocą, gdy pojawia się ból stawów, wynikający np. z nieprawidłowości w strukturach ścięgien, mięśni czy stawu. Niemniej jednak nie należy od razu sięgać po suplement, lecz skonsultować się ze specjalistą, szczególnie gdy oprócz samego bólu pojawiają się dolegliwości towarzyszące np. gorączka czy obrzęk. Po konsultacji możesz zamówić np. Kolagen 10000mg w płynie Pharmovit dostępny w opakowaniu o pojemności 500ml. Suplementy z kolagenem mogą być pomocne, lecz nie są jedyną metodą leczenia. Najwięcej korzyści z przyjmowania ich mają osoby po 50. roku życia, gdyż w ich przypadku ryzyko pojawienia się stanów zapalnych i uszkodzeń mechanicznych jest większe niż u osób młodszych. Im jest się starszym, tym mniejszą ma się gęstość kości, a to z kolei może doprowadzić do osteoporozy i pękania kości – dzięki suplementom na stawy wzmacnia się kościec. Wypróbuj Kolagen kompleks - suplement diety Panaseus, który poza kolagenem zawiera również kwas hialuronowy. Polecamy również Zestaw suplementów na co dzień - Panaseus, w którego skład wchodzą preparaty z kolagenem, na pamięć oraz na odporność, więc kompleksowo wspierają działanie organizmu ludzkiego. Kolagen na stawy dla sportowców Kolejną grupą osób korzystającą często z suplementów z kolagenem są sportowcy – w ich przypadku często dochodzi do obciążeń biomechanicznych tkanki łącznej. W odróżnieniu od osób nieuprawiających sportu na poziomie wyczynowym zawodowcy częściej zużywają chrząstki, więzadła i ścięgna. Dzięki kolagenowi możliwe jest również leczenie uszkodzeń na bieżąco. Suplementację kolagenu zaleca się kulturystom i osobom uprawiającym sporty, w których występują duże przeciążenia. Przyjmowanie takich preparatów jest polecane także osobom ćwiczącym zbyt intensywnie i przy tym odpoczywającym zbyt krótko. Z suplementów z kolagenem często korzystają także początkujący sportowcy, niemający opanowanej techniki ćwiczeń i w rezultacie częściej łapiący kontuzję. Już dziś zamów BeautyMe Health Labs - kolagen z witaminą C, który nie tylko pozytywnie wpłynie na stawy i kości, ale również na włosy, skórę i paznokcie. Dodatkowo możesz wspierać swoje stawy poprzez stosowanie odpowiednich opasek kompresyjnych. Polecamy np. Opaskę kompresyjną na staw łokciowy - łokieć tenisisty/golfisty - OS1st ES6 czarną lub cielistą. Jak wybrać kolagen na stawy? Na rynku dostępne są dwa rodzaje kolagenu – kolagen typu I i kolagen typu II. Są to podstawowe jego rodzaje. Pierwszy z nich stanowi większość białek kolagenowych i to właśnie on jest składnikiem budującym skórę, więzadła. Sprawia, że tkanka łączna jest wytrzymała. Kolagen typu II sprawia, że ścięgna są bardziej elastyczne i zaleca się go osobom, które chciałyby zwiększyć ruchomość stawów. Wśród kolagenów dużą popularnością cieszą się kapsułki z kolagenem rybim Peptan F300 mg. Kolagen rybi – popularny kolagen na stawy Wszystkie dostępne na rynku kolageny mają podobne właściwości i skład, gdyż zawierają aminokwasy, hydroksyprolinę, glicynę i prolinę. Do pozyskiwania ich używa się skór rybich. Kolagen rybi, w odróżnieniu od kolagenu pozyskiwanego ze skór bydlęcych i wieprzowych, ma rzadsze wiązania między włóknami kolagenowymi. Dzięki temu łatwiej się rozpuszcza niż pozostałe kolageny. Kolagen rybi jest skuteczniejszy niż np. kolagen wieprzowy. Ze względu na wysoki poziom rozpuszczalności nadaje się do lżejszej obróbki, a w rezultacie finalny produkt jest mniej przetworzony i przez to bardziej wartościowy niż wspomniany kolagen wieprzowy, czy kolagen ze skór bydlęcych. Popularność rybiego kolagenu wynika z tego, że w odróżnieniu od innych kolagenów zawiera wysokiej jakości białko i nie ma prionów, cząsteczek chorobotwórczych mogących narażać człowieka na chorobę Creutzfelda-Jacoba. Kolagen z ryb można stosować zarówno na stawy jak i na skórę. Wzmacnia odporność układu ruchu na kontuzje i zapobiega redukcji mazi stawowej. Według pewnej grupy badaczy kolagen rybi ma korzystny wpływ także na układ immunologiczny. Co ciekawe, wykorzystuje się go również do produkcji protez chirurgicznych i w branży fotograficznej. Kolagen z ryb dostępny jest w wersji płynnej, w kapsułkach i proszku. Zobacz ofertę kolagenów dostępną na Medonet Market. Kolagen rybi a inne kolageny na stawy Jedną z głównych zalet rybiego kolagenu jest to, że przenika do głębokich warstw skóry. To sprawia, że buduje barierę naskórkową i pobudza fibroblasty do produkcji kolagenu przez organizm. Niewielkie jest również ryzyko wystąpienia działań alergizujących, gdyż białko znajdujące się w rybim kolagenie jest czyste. Z tych powodów jest to produkt bezpieczny dla dzieci. W odróżnieniu od kolagenu wieprzowego i kolagenu ze skór bydlęcych kolagen rybi jest droższy. Wyższa cena wynika z wyższej jakości produktu i większej skuteczności. Preparat można kupić w formie suplementu diety, lecz istnieje możliwość wykonania zastrzyków kolagenowego, wprowadzającego do tkanki wysoką dawkę substancji. Kolagen na stawy – skutki uboczne Tak, jak każdy suplement diety również kolagen może powodować skutki uboczne. Pojawiają się w momencie, gdy organizm osoby przyjmującej lek wykazuje nadwrażliwość na składniki odżywcze zawarte w preparacie. Skutkami ubocznymi mogą być; zatwardzenie, bóle mięśni i stawów, kwaśny oddech. Jednak wszelkie powikłania są przeważnie spowodowane przyjęciem zbyt dużej dawki preparatu. Gdy suplementacja kolagenu zgodna z zaleceniami producenta wywołuje skutki uboczne, należy z niego niezwłocznie zrezygnować. Kolagen na stawy a glukozamina Glukozamina występuje naturalnie w ludzkim organizmie. To aminocukier, który występuje pod postacią siarczanu glukozaminy lub chlorowodorku. Jest stosowana przez wiele osób z chorobami reumatycznymi, gdyż nie wchodzi w interakcje z lekami przeciwbólowymi i steroidami. Glukozamina bierze udział w syntezie proteoglikanów, substancji budujących chrząstki stawowe, więc wspiera proces regeneracji stawów. Opinie na temat skuteczności glukozaminy w leczeniu i regeneracji stawów są podzielone. Jej zwolennicy twierdzą, że zarówno łagodzi ból, jak i leczy zwyrodnienia stawów. Z kolei przeciwnicy uważają, że jest nieskuteczna. Wciąż jednak brakuje badań, które jednoznacznie potwierdzałyby słuszność opinii jednej ze stron , choć przeprowadzano badania kliniczne, które dowiodły, że glukozamina ma korzystny wpływ na stawy. Przyczyny i skutki niedoboru kolagenu Jedną z przyczyn braku kolagenu jest niedobór witaminy C, bez której nie powstają aminokwasy budujące włókna kolagenowe. Niewystarczająca ilość kolagenu jest powodem zaniku włókien kolagenowych – odbija się to na kondycji skóry, stawów i kości. Osoby z niedoborem kolagenu mają problemy z poruszaniem się, ale też szybciej tracą włosy, które stają się przy tym łamliwe i przesuszone. Niedobór kolagenu może być uwarunkowany genetycznie, hormonalnie, ale też wywołują go stres, choroby, nadmierny wysiłek fizyczny, promieniowanie ultrafioletowe i nadmierna ekspozycja na promienie słoneczne. Na naturalną odnowę kolagenu wpływają także witaminy A, C i miedź, których wraz z upływem czasu jest w organizmie coraz mniej. Zaburzenia syntezy włókien kolagenowych sprawia, że kości stają się kruche i przez to bardziej podatne na złamania. Wynika to z odwapnienia szkieletu kostnego, składającego się w przewadze z kolagenu i kolagenu połączonego z wapniem i fosforem. Niedobór kolagenu opóźnia regenerację chorych tkanek i zmniejsza aktywność enzymów wywołujących stan zapalny i ból reumatyczny. Jak uzupełnić kolagen? Najwięcej kolagenu znajduje się w galarecie rybnej, owocowej. Zawierają go także podroby np. serca i wątróbki, wywar z kurzych łapek, salceson, golonka, chrząstki rekina. By pobudzić produkcję substancji, powinno się jeść wymienione produkty spożywcze kilka razy w tygodniu. Osobom, które nie chcą spożywać aż tylu tłustych potraw, zaleca się suplementację kolagenu. Niedobór kolagenu można uzupełnić także dzięki zapewnieniu sobie codziennej dawki ruchu. Produkcję składnika stymuluje bieganie i spacery, mające korzystny wpływ na stawy i dotleniające organizm – należy jednak ćwiczyć z umiarem, stosownie do sił fizycznych. Niedobór kolagenu można także uzupełnić przez stosowanie kosmetyków go zawierających. Przykładem suplementu z kolagenem są kapsułki z kolagenem rybim Peptan F 300 mg, które możesz zamówić online. Wspierająco na produkcję kolagenu działa za to preparat Solgar 7 z witaminą C i kompleksem składników wspierających stawy oraz kości. Wypróbuj też preparaty marki Intenson: kolagen morski w tabletkach 45g, kolagen z witaminą C w proszku, kolagen z witaminą C i kwasem hialuronowym w proszku, kolagen + witamina C - kolagen dla sportowców w tabletkach, kolagen morski z kwasem hialuronowym i witaminą C w tabletkach. kolagen stawy łokciowe stawy kolanowe kolagen na stawy sportowcy włókna kolagenowe maź stawowa bólw kręgosłupa zesztwynienie stawów bóle kości starzenie się suplementy z kolagenem witamina A witamina c witamina E dieta Endoproteza stawu kolanowego - rodzaje, następstwa wszczepienia, rehabilitacja Jarosław Kaczyński przeszedł zabieg wszczepienia endoprotezy stawu kolanowego. Jak podaje Polsat News, prezesa PiS czeka teraz rehabilitacja. Na czym polega ten... Staw łokciowy - budowa, przyczyny bólu, leczenie W dzisiejszych czasach przy dużej popularności aktywności fizycznej jesteśmy narażeni na liczne drobne i poważniejsze urazy. Jednym z nich są problemy ze stawem... Zwichnięcie stawu łokciowego Drugie co do częstości występowania zwichnięcie stawowe, po zwichnięciu stawu ramiennego. Najczęściej zdarza się przy upadku na wyprostowaną rękę. Tadeusz Niedźwiedzki Dieta na stawy Zmniejszająca się sprawność stawów może objawiać się w postaci utrudnionej ruchliwości. Może to dotyczyć nawet najbardziej aktywnych. Wczesna profilaktyka... Este Synergy - skład, właściwości, stosowanie, środki ostrożności Este Synergy jest suplementem diety, który jest przeznaczony dla osób dorosłych. W jego składzie można znaleźć zarówno kolagen, kwas hialuronowy, jak i witaminy i... Marta Pawlak | Onet. Jak dbać o stawy Nasze stawy pracują ciężko i prawie bez żadnych przerw. Dlatego często są przeciążone i bolą. Zobacz, jak można uniknąć problemów ze stawami i długo cieszyć się...

wstrzykiwanie kolagenu w staw biodrowy