Jak obliczyć pensję po przekroczeniu w danym roku pierwszego progu podatkowego 11 000 zł x 13,71 proc. = 1508,10 zł (składki na ubezpieczenia społeczne) Kalkulator brutto-netto;
Kalkulator brutto netto pozwala na przeliczanie pensji w obie strony. Podając kwotę netto uzyska się kwotę brutto i odwrotnie. Oprogramowanie jest w pełni aktualne i zgodne z nowymi przepisami. Dla poszczególnych składek wykorzystywane są następujące wartości: składka emerytalna - 9,76%. składka rentowa - 1,5%.
stawka za 1 godzinę pracy w tym miesiącu: 6 000,00 zł (wynagrodzenie miesięczne) : 160 godzin (liczba godzin do przepracowania w lutym 2023 r.) = 37,50 zł; wynagrodzenie za okres nieprzepracowany: 37,50 zł × 80 godzin (liczba godzin do przepracowania w dniach 17–28 lutego 2023 r.) = 3 000,00 zł.
Jak obliczyć 13. pensję przez telefon komórkowy. Dowiedz się, jak obliczyć wartość wakacji na telefonie komórkowym dzięki aplikacji Calculus CLT 2018. Chcesz kupić telefon komórkowy, telewizor i inne produkty dyskontowe? Know the Compare. Krok 1. Zainstaluj aplikację Calculus CLT 2018 na swoim telefonie ze strony TechTudo. Otwórz
W wypadku choroby i otrzymywania zasiłku musimy wykonać trzy kroki, by obliczyć wynagrodzenie pracownika za przepracowany w miesiącu czas. Po pierwsze - pełne wynagrodzenie dzielimy przez 30, nie bacząc na liczbę dni w miesiącu. Po drugie - kwotę otrzymaną w wyniku dzielenia mnożymy przez liczbę dni choroby wykazaną na zwolnieniu
Kwota trzynastki przypadająca na okres od lipca do grudnia wynosi 2064,85 zł i została obliczona następująco: [6 x 0,75 / (6 x 0,5 + 6 x 0,75)] x 3441,42 = 2064,85 zł (nagroda za okres od zmiany etatu). Do wynagrodzenia chorobowego należy wliczyć 344,14 zł, tj. 1/6 kwoty trzynastki. ©℗.
. Informacje dodatkowe: nie złożyłem PIT-2 złożyłem oświadczenie o rezygnacji z odliczania kwoty zmniejszającej podatek w miesiącu: uwzględnij ulgę na PIT dla osoby do 26 roku życia* uwzględnij koszty uzyskania przychodów, % wynagrodzenia, do którego mają zastosowanie koszty procentowe (należy podać %, nie więcej niż 100%) nie naliczaj ulgi dla klasy średniej Kalkulator uwzględnia kwotę rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz progi podatkowe obowiązujące w roku 2022. Kalkulator nie uwzględnia wpłat na PPK. Kalkulator porównuje wynagrodzenie roczne netto przed i po zmianie przepisów.
Wyliczenia dla 2021 r. zakładają, że rozwiązania z 2021 r. obowiązywałyby nadal w 2022 r. – jak gdyby nie weszła w życie reforma z 1 stycznia 2022 r., a w konsekwencji również z 1 lipca 2022 to, że niektóre przyjęte parametry, takie jak np. limit 30-krotności wynagrodzeń, przyjęte są za rok 2022. Wyliczenia dla 2022 r. uwzględniają zmianę systemu w połowie mają wyłącznie charakter poglądowy, dlatego nie mogą stanowić podstawy do rzeczywistego wyliczania wynagrodzeń i świadczeń społecznych. Rzeczywista sytuacja podatników może odbiegać od przyjętych założeń, a każdą rozbieżność należy analizować indywidualnie.
Trzynastka dla nauczycieli 2021 to dodatkowe wynagrodzenie. Komu przysługuje trzynastka? Kiedy trzynastka dla nauczycieli w 2021 r.? Ile wynosi 13 dla nauczyciela? Co to trzynastka? Trzynastka to dodatkowe wynagrodzenie roczne dla pracowników budżetówki. Przysługuje na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Polecamy: Jak przygotować się do zmian 2021 Trzynastka dla nauczyciela zasady Zgodnie z art. 48 Karty Nauczyciela nauczyciele szkół publicznych otrzymują trzynaste wynagrodzenie na takich samych zasadach i w takiej samej wysokości jak pozostali pracownicy sektora budżetowego. Oznacza to, że nauczyciel nabywa prawo do trzynastki po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Jeśli nie przepracował w danej szkole całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do trzynastki w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego pod warunkiem jednak, że okres ten wynosi minimum 6 miesięcy. Od tej reguły jest jednak kilka wyjątków. Przepracowanie co najmniej 6 miesięcy warunkujących nabycie prawa do trzynastki nie jest wymagane np. w przypadku nawiązania stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem zgodnie z organizacją pracy szkoły (np. w przypadku nauczyciela zatrudnionego we wrześniu danego roku). Warto także pamiętać, że trzynastki nie otrzyma nauczyciel w przypadkach: nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni, stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości, wymierzenia mu kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy a także rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy. Ile wynosi trzynastka dla nauczycieli? Trzynastkę ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy. Trzynastkę wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie. Oznacza to, że nauczyciele powinni otrzymać trzynastkę do końca marca 2021 roku. Podstawa prawna: Ustawa z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
Wyliczanie trzynastki. W odpowiedzi na pytanie Dziennika Gazety Prawnej resort pracy zmienił zdanie w sprawie sposobu wyliczania trzynastki. Jak poprawnie wyliczyć trzynastkę w 2021 r.? Jak wyliczyć trzynastkę? Stanowisko ministerstwa to nie jest wiążące prawo, ale wielu księgowych od lat stosowało odpowiedź Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 20 stycznia 2010 r. Zgodnie z przedstawioną tam wykładnią do podstawy trzynastki wliczali dodatek za wieloletnią pracę przysługujący pracownikom samorządowym także za dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które otrzymują wynagrodzenie, np. z powodu choroby. Niestety czasem po kontrolach niektórych regionalnych izb obrachunkowych trzeba było zmieniać sposób wyliczania, bo jednostka dostawała w ich wyniku odmienne wskazania. Na przykład RIO w Olsztynie w piśmie z 26 września 2017 r., nr stwierdziła, że: „Pogląd resortu jest sprzeczny z brzmieniem przedmiotowego rozporządzenia [rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop ( Nr 2 poz. 14) – przyp. red.]. W tym miejscu ponownie trzeba przywołać § 6 rozporządzenia, w myśl którego wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wskutek choroby nie wchodzi do podstawy wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, a tym samym także i trzynastki”. Z kolei gdzie indziej RIO kazała postępować zgodnie z odpowiedzią ministerstwa i też niektórzy księgowi zmieniali sposób wyliczania. Na przykład RIO w Gdańsku w piśmie z 31 stycznia 2020 r., nr BI0603/055/p213/I/20, uznała, że „W odniesieniu do przedstawionego (…) stanowiska Departamentu Prawa Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z dnia 20 stycznia 2010 r. w sprawie wliczania dodatku stażowego do podstawy wyliczenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego Kolegium Izby stwierdza, że dodatek ten w części przysługującej za okres choroby podlega wliczeniu do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego. (…) Takie stanowisko należy uznać za zasadne, tym bardziej że dodatek stażowy jako składnik wynagrodzenia nie został wymieniony w powyżej przywołanym § 6 rozporządzenia (…), jako wyłączony z podstawy ekwiwalentu urlopowego i tym samym z podstawy naliczania dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Z tych samych względów, tj. w związku z tym, że dodatek specjalny również nie został objęty katalogiem wyłączeń z podstawy wymiaru ekwiwalentu urlopowego, winien być uwzględniany przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, a tym samym przy ustalaniu podstawy dodatkowego wynagrodzenie rocznego należnej za rok kalendarzowy, w którym ów dodatek został wypłacony”. W Polsce funkcjonowały więc dwa różne sposoby wyliczania trzynastki. Na forach i w pytaniach do redakcji DGP księgowe ze sfery budżetowej pytały, co mają robić. W praktyce zazwyczaj stosowały sposób, jaki za właściwy uznawała RIO działająca na ich terenie. Wtedy można było uniknąć wskazań do poprawy. W związku z zaistniałą sytuacją zapytaliśmy kilku ekspertów, ale tu też zdania były podzielone, bo jedni zgadzali się z ministerstwem, a innym bliższa była wykładnia niektórych RIO. Odpowiedź ministerstwa miała jednak już 11 lat. Postanowiliśmy więc sprawdzić, czy resort nadal podtrzymuje swoje stanowisko. Okazało się, że nie. Teraz można mieć nadzieję, że będzie wreszcie jasność sytuacji i wszyscy będą zgodni, a księgowi będą wiedzieli, jaka wykładnia jest prawidłowa. Odpowiedź Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii z 15 lutego 2021 r. na pytanie DGP Pytanie DGP: W związku z licznymi pytaniami czytelników oraz rozbieżnymi stanowiskami zajmowanymi przez regionalne izby obrachunkowe zwracamy się z prośbą o potwierdzenie, czy Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii podtrzymuje stanowisko wyrażone w piśmie Departamentu Prawa Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 20 stycznia 2010 r., w którym stwierdzono że: „(…) dodatek za wieloletnią pracę przysługujący pracownikowi samorządowemu za dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie (np. z powodu choroby, zwolnień od pracy na podstawie art. 37 i 188 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy ( nr 60, poz. 281), jak i za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu zasiłek z ubezpieczenia społecznego – powinien być w całości uwzględniony w podstawie wymiaru dodatkowego wynagrodzenia rocznego”. ODPOWIEDŹ MRPiT: W świetle przepisów ww. ustawy [ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej; z 2018 r. poz. 1872 – przyp. red.] nabycie prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego uzależnione jest od przepracowania całego roku kalendarzowego u danego pracodawcy. Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „okres przepracowany”. Charakter prawny wynagrodzenia rocznego rozważany był wielokrotnie w orzecznictwie. Zgodnie z dominującym w poglądem, „przepracowanie”, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy, oznacza faktyczne (efektywne) wykonywanie pracy, a nie tylko pozostawanie w stosunku pracy. Decydujące znaczenie zatem, z punktu widzenia uzyskania prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, ma nie tyle fakt pozostawania w stosunku pracy, ile rzeczywiste świadczenie pracy przez daną osobę w całym roku kalendarzowym. Wyjątki od zasady wynikającej z art. 2 ust. 1 ustawy określają przepisy ust. 2 i 3 tego artykułu. W świetle stanowiska prezentowanego przez orzecznictwo pogląd Ministerstwa uległ modyfikacji w kierunku rozumienia „okresów przepracowania” jako okresów efektywnie przepracowanych u danego pracodawcy. Kwestię obliczania wynagrodzenia rocznego reguluje art. 4 ustawy, zgodnie z którym wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy. Przepis ten odwołuje się pośrednio do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Zgodnie z § 6 rozporządzenia, ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy, a także odpowiednio dodatkowe wynagrodzenie roczne, ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, z wyłączeniem określonych w tym przepisie tytułów, w tym wynagrodzenia za czas innej (niż urlop wypoczynkowy) usprawiedliwionej nieobecności w pracy. W przywołanej uchwale z 25 lipca 2003 r. Sąd Najwyższy orzekł, że przy ustalaniu wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie uwzględnia się wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w okresie nieobecności w pracy z powodu choroby. W uzasadnieniu SN podkreślił, że czas przepracowany w danym roku kalendarzowym powinien mieć wpływ na wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego w kontekście jego wymiaru (proporcjonalnego do przepracowanego czasu w roku kalendarzowym), jak również w kontekście podstawy jego ustalenia (poprzez uwzględnienie zasadniczo wynagrodzenia za pracę rzeczywiście wykonaną). W świetle powyższych przepisów, a także biorąc pod uwagę stanowisko Sądu Najwyższego, przy ustalaniu wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby, zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego itp. W konsekwencji – w opinii resortu – dodatek za wieloletnią pracę wypłacony za okres choroby nie powinien być wliczany do podstawy ustalania wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego. Powyższe stanowisko podziela Państwowa Inspekcja Pracy Tekst pochodzi z dodatku Dziennika Gazety Prawnej Księgowość budżetowa , który ukazuje się w każdą trzecią środę miesiąca.
Koniec pierwszego kwartału to czas, kiedy pracodawcy zobowiązani do wypłaty tzw. „trzynastki” muszą ją wypłacić swoim pracownikom. Do grupy pracowników uprawnionych należą przede wszystkim pracownicy sfery budżetowej. Zasady wypłacania dodatkowego trzynastego wynagrodzenia określa ustawa z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Zgodnie z jej treścią, pracownik ma prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Pracownik, który nie przepracował u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego, nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego, pod warunkiem, że okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy. Rekomendowany produkt: Kodeks pracy 2016 z komentarzem + poradnik w prezencie Kiedy pracownik nie nabywa prawa do trzynastki? Pracownik nie nabywa prawa do wynagrodzenia rocznego w przypadkach: nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni, stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości, wymierzenia pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby, rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Polecane: Monitor Prawa Pracy i Ubezpieczeń Jak obliczyć ? Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8, 5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Zasady wypłacania ekwiwalentu za urlop reguluje natomiast rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Polecamy: Jakie zarobki za świąteczne prace? Zgodnie z tym rozporządzeniem, do wynagrodzenia za urlop (a zatem także do podstawy obliczania wysokości trzynastki nie wlicza się: jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie, wynagrodzenia za czas gotowości do pracy oraz za czas niezawinionego przez pracownika przestoju, gratyfikacji (nagród) jubileuszowych, wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, a także za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, kwoty wyrównania do wynagrodzenia za pracę do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, nagród z zakładowego funduszu nagród, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej, odpraw emerytalnych lub rentownych albo innych odpraw pieniężnych, wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego w razie rozwiązania stosunku pracy. Wszystkie pozostałe składniki wynagrodzenia, jak na przykład regularne premie (miesięczne lub kwartalne) zostaną wliczone do podstawy dodatkowego wynagrodzenia. Polecamy: Serwis Zatrudnienie Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022
jak obliczyć 13 pensję kalkulator